اثر واسطه گی توجه متمرکز بر خود و خودکارآمدی اجتماعی بر ارتباط میان اضطراب اجتماعی و سوگیری های داوری

هدف: از آن جا که افراد با اختلال اضطراب اجتماعی در موقعیت های اجتماعی، اضطراب زیادی را تجربه می کنند و خودکارآمدی در موقعیت های اجتماعی، تعیین کننده اضطراب اجتماعی دانسته شده، در این بررسی ارتباط میان خودکارآمدی اجتماعی، توجه متمرکز بر خود، سوگیری های شناختی و اضطراب اجتماعی آزمون شده است.روش: این بررسی از نوع مقطعی- مقایسه ای است. 830 دانش آموز دبیرستانی (429 دختر و 401 پسر) شهر شیراز که به روش خوشه ای- تصادفی نمونه گیری شده بودند به مقیاس اضطراب اجتماعی (sas-a)، پرسش نامه احتمال/ پیامد وقوع رویدادهای منفی اجتماعی (pcq-c)، پرسش نامه کانون توجه (faq) و مقیاس خودکارآمدی برای موقعیت های اجتماعی (sess) پاسخ دادند. تحلیل داده ها به کمک ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون انجام شد.یافته ها: اضطراب اجتماعی  همبستگی معنی داری با خودکارآمدی اجتماعی (001/0p<) و توجه متمرکز بر خود (001/0p<) داشت. افزون بر آن اضطراب اجتماعی، خودکارآمدی اجتماعی و توجه متمرکز بر خود ارتباط معنی داری با احتمال (001/0p<) و پیامد (001/0p<) رخداد رویدادهای منفی اجتماعی  داشتند و در نهایت الگوی میانجی تأیید شد. به بیان دیگر اضطراب اجتماعی با خودکارآمدی اجتماعی و توجه متمرکز برخود و از این رو با سوگیری های شناختی ارتباط داشت. نتیجه گیری: توجه متمرکز بر خود و شاخص های سوگیری داوری با کنترل خودکار آمدی اجتماعی و اضطراب اجتماعی ارتباط دارند.